Zomer zonder structuur

Al een tijdje ben ik lid van de facebookgroep Geef me de 5. Geef me de 5 is een boek voor ouders/verzorgers van kinderen met ASS gericht op het bieden van structuur. Vijf staat voor wie/wat/waar/wanneer/hoe. Als deze alle 5 duidelijk zijn geeft dit rust.

In deze groep worden er tips uitgewisseld, frustraties gedeeld en zijn de dingen die je leest soms heel herkenbaar. Ik prijs me gelukkig dat ik heel veel dingen ook niet herken.
Zoals bijvoorbeeld de verhalen van woede uitbarstingen door het ontbreken van structuur, wat natuurlijk vooral in de vakantie en probleem is.

Een paar maanden geleden heb ik op een blauwe maandag eens een pictobord opgehangen, maar omdat ik zelf alles behalve gestructureerd ben en erg van spontane acties hou was deze snel weer in de kast verdwenen.
De enige regelmaat die wij de afgelopen weken hadden was elke week een bezoek aan Centrum Autisme, want we zitten momenteel midden in de onderzoeken. En ondanks het ontbreken van welke vorm van structuur dan ook hebben we zes heerlijke weken met elkaar gehad!
Teun liet elke dag maar een beetje op zich afkomen, vroeg af en toe eens of het alweer tijd was om naar oma te gaan en als dit die dag niet zo was vroeg hij het misschien nog acht keer, maar daar bleef het dan ook bij.




Eén dag zijn we zonder Teun naar de Efteling geweest en daar viel me pas op hoe ontspannen het is om zonder Teun weg te gaan. Niet omdat hij een enorme handenbinder is, maar meer omdat hij hele onverwachte dingen kan doen en je daardoor constant alert en op je hoede bent, wat onbewust toch meer energie kost dan ik dacht.

Helemaal kapot waren we dan ook na een dagje Linnaeushof (de grootste speeltuin van Europa) met zn vieren. Dit kwam vooral door verkeerde verwachtingen van onze kant en omdat het misschien wel de drukste dag van de zomer was. Als we van te voren hadden geweten dat Teun gewoon 100x van dezelfde glijbaan wilde en een rondje met het treintje, waren we waarschijnlijk een stuk relaxter geweest.


Een weekendje vakantiepark verliep daarentegen bijna vlekkeloos, als we Teun zochten was hij 9 van de 10 keer bij het huisje van Bollo te vinden. En ja die tiende keer dat hij dan net ergens anders en even onvindbaar is maakt meteen veel los. Gelukkig blijkt steeds vaker dat Teun ook niet in zeven sloten tegelijk loopt en tot nu toe altijd wel ergens in de buurt was.

Naast de gezellige uitjes en de structuurloze (ontspannen) weken thuis is er nog meer waar we heel dankbaar voor zijn deze zomer. Teun is met sprongen vooruit  gegaan!
Hij lijkt ineens de mensen om zich heen te zien, hij reageert sneller, is meer open en neemt zelf initiatief tot communicatie met mensen/kinderen buiten zijn veilige kringetje.
Juist omdat hij in deze weken zo vooruit gaat en we deze weken midden in de onderzoeken zitten ben ik heel benieuwd naar de conclusie.

Morgen gaan we weer terug in het gareel. Waar andere ouders juichen en hebben uitgekeken naar deze dag, ga ik vast een aftelkalender maken naar de volgende structuurloze week ;-)