Oei ik groei..
Het boek wat ik in handen kreeg toen ik zwanger was van Lucy. Alle stapjes die baby's doorlopen staan er mooi in beschreven. Er zullen moeders zijn die echt iets hebben aan zo'n boek, er zijn moeders die er enorm zenuwachtig van worden en moeders zoals ik die het boek graag willen hebben maar er vervolgens nooit in kijken.
Door mijn opleidingen heb ik ook wel redelijk wat theoretische kennis over de normale ontwikkeling. Wat ook wel weer snel verdwijnt, want als je me nu vraag op welke leeftijd een kind bijv begint met omrollen dan zou ik dat echt niet meer weten. Over de taalontwikkeling blijft mijn kennis natuurlijk wel up-to-date, maar ook dit is per kind weer zo wisselend, dat het eigenlijk niet echt vast te leggen is in een boekje. Zo zie ik kinderen die de oren van je hoofd kletsen met 2 jaar, maar eigenlijk niks zeggen en kinderen van 2,5 die nog geen woord zeggen, maar waaraan je ziet dat ze super pienter zijn.
Dat geen enkel kind te vangen is in cijfertjes is juist zo enorm mooi. Want geen enkel cijfer (lengte, gewicht, IQ, aantal vriendjes, rapport cijfers) vertelt je wie jouw kind echt is.
Het is echt een kunst om niet in deze valkuil te trappen als ouders zijnde. Waarom willen we nou allemaal zo graag dat ons kind precies doet wat er in de boeken omschreven staat als normaal (en het liefst natuurlijk nog iets boven normaal..)? Wat zegt dit over jou als ouder? Over je opvoedskills?
Ons is weleens gezegd dat Teun zo 'goed' praat, omdat zijn moeder logopedist is. Maakt mij dit een betere moeder? Nee natuurlijk niet. Dat is ook precies waarom ik nu weer met Teun naar logopedie ga. Ik wil zijn logopedist niet zijn, maar zijn moeder.
Waarom word ik er dan toch zo blij van als Teun dingen wel volgens het boekje doet?
Grote opluchting afgelopen maand toen we hoorden dat er voor Teun plek was op de Leo Kannerschool. De opluchting was bij mij misschien nog wel groter toen we hoorden dat de toelatingscommissie van deze school (naast zijn huidige juffen) ook denkt dat Teun hier op zijn plek zal zijn. Dit betekent namelijk dat ook zij denken dat Teun een gemiddelde intelligentie heeft. Iets wat ik zelf een hele tijd heel moeilijk te pijlen vond. Teun laat zich namelijk niet vangen in cijfertjes. Zo kwam ik er al snel achter dat de taaltests die er zijn geen reëel beeld geven van wat Teun kan. En is een eerdere poging tot het meten van zijn IQ gestaakt omdat Teun niet meer onder de tafel vandaan kwam. Het autisme voert in al deze dingen de boventoon.
Er is al heel wat geschreven over autisme, maar op geen enkel punt is autisme uit te drukken in cijfers. Grappig wel dat er dan wel heel veel mensen met autisme zo goed zijn met cijfers.
Teun gaat volgend jaar nog lekker een jaar naar de kleuterklas. Waar hij nog enorm veel gaat leren. De kennis van cijfers en letters doet Teun (ineens) gewoon volgens het boekje.. en daar mogen wij voor nu gewoon even heel trots op zijn!
(korte aantekening bij bovenstaande foto... de uitslag van Ajax vanavond doen we uiteraard wel gewoon in cijfers..)

Door mijn opleidingen heb ik ook wel redelijk wat theoretische kennis over de normale ontwikkeling. Wat ook wel weer snel verdwijnt, want als je me nu vraag op welke leeftijd een kind bijv begint met omrollen dan zou ik dat echt niet meer weten. Over de taalontwikkeling blijft mijn kennis natuurlijk wel up-to-date, maar ook dit is per kind weer zo wisselend, dat het eigenlijk niet echt vast te leggen is in een boekje. Zo zie ik kinderen die de oren van je hoofd kletsen met 2 jaar, maar eigenlijk niks zeggen en kinderen van 2,5 die nog geen woord zeggen, maar waaraan je ziet dat ze super pienter zijn.
Dat geen enkel kind te vangen is in cijfertjes is juist zo enorm mooi. Want geen enkel cijfer (lengte, gewicht, IQ, aantal vriendjes, rapport cijfers) vertelt je wie jouw kind echt is.
Het is echt een kunst om niet in deze valkuil te trappen als ouders zijnde. Waarom willen we nou allemaal zo graag dat ons kind precies doet wat er in de boeken omschreven staat als normaal (en het liefst natuurlijk nog iets boven normaal..)? Wat zegt dit over jou als ouder? Over je opvoedskills?
Ons is weleens gezegd dat Teun zo 'goed' praat, omdat zijn moeder logopedist is. Maakt mij dit een betere moeder? Nee natuurlijk niet. Dat is ook precies waarom ik nu weer met Teun naar logopedie ga. Ik wil zijn logopedist niet zijn, maar zijn moeder.
Waarom word ik er dan toch zo blij van als Teun dingen wel volgens het boekje doet?
Grote opluchting afgelopen maand toen we hoorden dat er voor Teun plek was op de Leo Kannerschool. De opluchting was bij mij misschien nog wel groter toen we hoorden dat de toelatingscommissie van deze school (naast zijn huidige juffen) ook denkt dat Teun hier op zijn plek zal zijn. Dit betekent namelijk dat ook zij denken dat Teun een gemiddelde intelligentie heeft. Iets wat ik zelf een hele tijd heel moeilijk te pijlen vond. Teun laat zich namelijk niet vangen in cijfertjes. Zo kwam ik er al snel achter dat de taaltests die er zijn geen reëel beeld geven van wat Teun kan. En is een eerdere poging tot het meten van zijn IQ gestaakt omdat Teun niet meer onder de tafel vandaan kwam. Het autisme voert in al deze dingen de boventoon.
Teun gaat volgend jaar nog lekker een jaar naar de kleuterklas. Waar hij nog enorm veel gaat leren. De kennis van cijfers en letters doet Teun (ineens) gewoon volgens het boekje.. en daar mogen wij voor nu gewoon even heel trots op zijn!
(korte aantekening bij bovenstaande foto... de uitslag van Ajax vanavond doen we uiteraard wel gewoon in cijfers..)
Reacties
Een reactie posten