Teuns taal

Van intens genieten, naar samen huilend op een stoepje midden in Den Haag. Onderweg van Italië naar huis heeft Teun zonder overdrijven meer dan 200x gevraagd 'gaan we naar Kikker?'. Bij toeval kwam ik erachter dat dit  palilalie heet (klik op de link voor een uitleg). Heftig was dit voor ons drieën als toehoorders. Teun lijkt regelmatig wel een lp die blijft hangen, normaal kunnen we daarvan weglopen, maar nu zaten we 1200km in de auto.... Een bezoekje aan het kinderboekenmuseum moest dus op de kalender die ik ter plekke in de auto maakte om te kijken of hij dan zou stoppen met vragen (helaas zonder het gewenste resultaat). De kalender had Teun al een paar dagen niet bekeken, dus toen ik het tripje vanmorgen aankondigde was hij door het dolle heen! Het genieten kon van twee kanten beginnen. Ik besloot met de trein te gaan om er nog een extra stukje plezier aan toe te voegen. En genieten deden we. Teun was daar echt Kikker, helemaal in zijn eigen wereld, maar ook meer aan